kilimanjaro( slot )

Na het uurtje slapen, weereten en vertrekken we vanuit Base Camp ( 4600 m )naar het volgende kamp bergafwaarts ( Mweka Camp ( 3100 m )
Dit was ,mede door de vermoeidheid, niet zo'n fijne tocht.
Je loopt met je wandelstokken ,al afremmend, zig- zaggend naar beneden.
Je passeert de boomgrens en probeert de omgeving tot je door te laten dringen.
Maar de vermoeidheid speelt bij ons allemaal parten.
Ik zelf ben geen afdaler, merk ik.
Zeker omdat ik de oudste van de vijf ben gaat dat bij mij behoedzamer.
Ik kwam altijd als laatste aan....so what
De overigen waren Marloes (27),Diana (50), Anita ( 54 ) met oon Mike 27 )
We sluiten de dag af na 11 uur wandelen.
In het Mweka Camp werden we ontvangen met pop corn ,lekker eten,thee,enz,. Dit hadden we wel verdient. Daarna snel je mandje in.... Wat heb ik heerlijk geslapen.
Volgende ochtend,breefing ( geen oxigen meting ) en weer vroeg van start.Dit was de laatste dag.
We zouden de porters en keuken personeel niet nmeer zien.
Dus voordat wij vertrokken hebben wij allemaal .voor ons overbodige spullen verdeelt onder het aan wezige personeel.
Tips werden onderhands gegeven...kortom iedereen was in een blije stemming.
Ik heb nog een toespraak gehouden voor het hele kamp .Zonder hun hulp hadden wij nooit de top kunnen bereieken.
Tevens publiekelijk de verplichte grote tip ( bijna 1000 US$) samen door ons vijven opgebracht overhandigt aan Emanual ( Hoofd gids )
Tav van deze verplichte tip is er nog een hoop gedoe en discussie aan vooraf gegaan. Daar zasl ik jullie niet mee lastig vallen
Er werden liederen gezongen door de hele crew. Heel geellig en leuk
Had nog nooit een polenaise om 7.15 uur in de ochtend gedaan.
Daar dus wel. Er is gefilmd door Mike. Ben benieuwd hoe dat er uit ziet.
Omhelzingen,foto's maken en daar gingen we .
De laatste wandeling naar de Mweka Gate.
Volop groen,kwettrende vogels,maar geen groot wid gezien.
Laatste maal kwamen de porters met ons hebben enn houwen op hun nek voor bij..... Wehebben ze nog even bij de gate gzien en gesproken.
Daarna ibij de uitgang moet je je uitschrijven.
De hoofdgids zou voor een certificaat zorgen,die s'avonds in ons hotel werd uitgereikt.
Met zijn allen weer in de bus op weg naar het hotel.
Na zwaaiend door een paar personeels leden van de crew.
Het zit er op !
Ik ga geen epiloog houden en vertellen waarom ik deze zware tocht gedaan heb.
Het is niet om mij zelf te bewijzen.Ook niet om grenzen te verleggen.
Het was voor mij een uitdaging ,zoals zoveel dingen in je leven.
Dat dit voor mij zo uitpakt zoals het is,daar kan ik geen zinnig antwoord op geven.
Alleen weet ik wel dat conditie opbouw,niet roken,gezond leven een van de belangrijkste peilers zijn waarop je deze prstatie zonder kleer scheuren kunt doen. En natuurlijk niet vergeten : veel geluk !!
Ik heb dit in ieder geval heel graag gedaan en kan hem van mijn bucket- list af strepen.
Bedankt allemaal voor de aanmoedigingen en meer.
Ik ga morgen verder naar Arusha. Kijken wat daar te beleven is.
Blijf mij volgen .De verslagenzijn toch langer dan ik had verwacht,maar hoop dat je het niet vermoeiend vond
Tot over een paar dagen
Hans